رفع افسردگی با کمک این تکنیک های روانشناسی

سه شنبه 26 ارديبهشت 1396 ساعت 17:0 | بازدید : 356 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

اگر می خواهید از شر افسردگی تان خلاص شوید و روز خود را با شور و نشاط و در کمال آرامش سپری کنید توصیه می کنیم از برخی تکنیک های روانشناسی کمک بگیرید.

جلوی آینه نشسته و به خودتان لبخند بزنید. این کار تاثیر بسیار زیادی روی احساس تان می گذارد.

برای اینکه بتوانیم در زندگی احساس آرامش داشته باشیم، روش های بسیاری وجود دارد که اگر دقت کنیم، اکثر آنها ساده و در دسترس هستند. در واقع احساس آرامش با تمرین های گوناگون در وجودمان پرورش می یابد. یکی از این روش ها و تمرین هایی که برای رسیدن به این احساس بی نظیر می توانیم انجام دهیم، در لحظه زندگی کردن است.

البته در زمان حال زیستن به گونه ای که انگار فردایی وجود ندارد بسیار مشکل است. برای این کار باید زیبایی تمام لحظه های زندگی و هر فعالیت مان را به خوبی بشناسیم تا بتوانیم هستی را هرچه کامل تر احساس کنیم و به آرامش برسیم. این زندگی ماست و باید الآن زندگی کنیم.

روش های در لحظه زیستن

با شش روش ساده زیر می توانید لحظه لحظه های زندگی تان را احساس کنید:

۱ – روی زمان حال متمرکز شوید.

برای اینکه بتوانید در لحظه زندگی کنید باید روی زمان حال متمرکز شوید یعنی روی کاری که انجام می دهید و نسبت به آن آگاهی داشته باشید زیرا از اضطراب تان می کاهد و سیستم ایمنی بدن تان را افزایش می دهد.

۲ – به موارد کوچک زندگی تان توجه کنید.

روی اطراف تان دقت داشته باشید و حتی به کوچکترین موارد توجه کنید و سپاسگزارشان باشید. چیزهایی مثل بستنی خوردن، درست کردن حباب صابون و یا موسیقی گوش کردن. این موضوعات به شما احساس بهتری می بخشند.

۳- لبخند بزنید.

جلوی آینه نشسته و به خودتان لبخند بزنید. این کار تاثیر بسیار زیادی روی احساس تان می گذارد. وقتی لبخند می زنیم شاد می شویم و این شادی روی چهره مان منعکس شده و آن را به اطرافیان خود نیز منتقل می کنیم. لبخندزدن باعث می شود قدردان زندگی حال خود بوده و لحظه های خوب زندگی را از دست ندهیم.

۴- محبت کنید.

بدون برنامه قبلی به دیگران مهربانی کنید. مثلا اگر فرد مسنی را می بینید که باری در دست دارد در حمل آن به او کمک کنید یا چترتان را با کسی که زیر باران است شریک شوید. این رفتارها که موجب لبخند زدن دیگران می شود، احساس خوبی به شما داده و کمک می کند که در لحظه زندگی کنید. در واقع یکی از آسان ترین روش هایی که کمک می کند در لحظه زندگی کنیم و زندگی مان کیفیت خوبی هم داشته باشد، کمک کردن به دیگران بدون توقع جبران آن است.

۵ – تشکر کنید.

وقتی دوست یا هرکس دیگر به شما محبتی می کند از او قدردانی کنید. نسبت به هرچیزی که در زندگی دارید شاکر باشید و بدانید این احساس به شما کمک می کند لحظه های خوب زندگی تان را ازدست ندهید.

۶- نگران نباشید.

اگرچه کاری بسیار سخت است اما بدانید هر لحظه که به آینده با نگرانی فکر می کنید ، لحظه ای از زمان حال را از دست می دهید زیرا نگرانی شما را از زمان حال دور کرده و به سرزمین احتمالات آینده پرتاب می کند بنابراین اگر مشکلی دارید به جای نگرانی، روی یافتن راه حل های مناسب متمرکز شوید

برای مطالعه مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: مشاوران هیروو , مشاوره روانشناسی , مشاوره تلفنی , روانشناسی بزرگسال ,

موضوعات مرتبط: روانشناسی , بزرگسال , ,

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

منتشرکنندگان تصاویر خصوصی دیگران

سه شنبه 24 ارديبهشت 1396 ساعت 17:17 | بازدید : 458 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

چه افرادی با چه نوع خصوصیات شخصیتی اقدام به پخش کردن عکس دیگران می کنند قصد و نیت منتشر کردن عکس دیگران در اینترنت چگونه در افراد مختلف ایجاد می شود

پخش فیلم خصوصی سوشا مکانی – دروازه‌بان تیم پرسپولیس – چند وقت اخیر سر و صدای زیادی به پا کرد که جریاناتش هنوز هم ادامه دارد. قشرهای مختلف جامعه واکنش‌های متفاوتی به این جریان نشان داده‌اند. عده‌ای از افراد مستقیما در دست به دست کردن این فیلم نقش داشته‌اند و عده‌ای به عکس، با تشکیل کمپین و انتشار اطلاعیه‌هایی با این مضمون که «وارد حریم خصوصی دیگران نمی‌شوم» به نوعی اعتراض خود را به این جریان نشان دادند و سعی کردند در فرهنگ‌سازی برای جلوگیری از وقوع دوباره اتفاقاتی این چنینی پیشقدم شوند.

البته این اولین بار نیست که چنین اتفاقی رخ داده و گاهی اوقات افرادی که در این دام گرفتار می‌شوند به یک اصل مهم روانشناسی بی‌توجه هستند و حلقه‌های دوستی و صمیمیت‌شان در هم تنیده می‌شود. در روانشناسی موضوعی وجود دارد که بر اساس آن باید روابط‌تان با آدم‌های اطراف را مرز‌بندی کنید و افراد مختلف را خیلی زود به حریم خصوصی‌تان راه ندهید. در اینجا به شما می‌گوییم که جریان حلقه‌های ارتباط و صمیمیت آدم‌ها از چه قرار است و چطور باید از ورود افراد غریبه به حریم خصوصی پیشگیری کنیم. علاوه بر این دکتر بهزاد تریوه، روانشناس و مشاور خانواده، درباره جزییات حریم خصوصی بیشتر توضیح می‌دهد و می‌گوید چه افرادی به حریم خصوصی دیگران تجاوز می‌کنند.

حلقه‌های صمیمیت را بشناسید

نموداری که می‌بینید حلقه‌های روابط و صمیمیت نام دارد که حد و مرز میزان نزدیکی و صمیمیت با افرادی را که در زندگی اجتماعی ما نقش‌های متفاوتی دارند مشخص می‌کند. این نمودار از حلقه با رنگ‌های متفاوت تشکیل شده است.

– مرکزی‌ترین حلقه دایره که بنفش‌رنگ است مربوط به ماست و فقط خود ما در آن قرار داریم.

– در حلقه بعدی که آبی‌رنگ است افراد درجه یک خانواده قرار می‌گیرند که نزدیک‌ترین و صمیمی‌ترین افراد در زندگی اجتماعی ما محسوب می‌شوند.

– حلقه بعدی سبزرنگ است و شامل صمیمی‌ترین دوستان ما می‌شود.

– در حلقه بعدی که زردرنگ است دوستان ما قرار دارند.

– در حلقه نارنجی‌رنگ همکاران، آشنایان و افرادی که آنها را می‌شناسیم جای می‌گیرند.

– حلقه آخر که قرمز رنگ است شامل افراد غریبه است که هیچ آشنایی و شناختی روی آنها نداریم و باید به شدت مراقب‌شان باشیم.

شاید یکی از دلایلی که به حریم خصوصی افراد تجاوز می‌شود این باشد که خود آنها نتوانسته‌اند به خوبی برای میزان صمیمیتی که باید با اطرافیان‌شان داشته باشند و مقدار اعتمادی که باید به آنها بکنند، حد و مرز مشخصی قائل شوند.

طبیعی است هر چه افراد در حلقه‌هایی قرار می‌گیرند که به مرکز دایره نزدیک‌ترند میزان صمیمیت و اعتماد ما هم به آنها می‌تواند بیشتر شود. بنابراین باید با افرادی که در حلقه‌هایی قرار می‌گیرند که از مرکز دایره فاصله بیشتری دارند، صمیمیت کمتری داشته باشیم و در تنظیم روابط‌مان با آنها حد و مرز دقیق‌تری را تعیین کنیم چون شناخت و اعتمادمان نسبت به آنها کمتر است.

یک فضای نامرئی در اطراف شما

حریم خصوصی یک فضای نامرئی است که دور تا دور هر شخص به صورت حائل وجود دارد که آن فرد دوست دارد در آن فضا عادی و آزادانه رفتار کند و اگر فردی وارد این حریم بشود در او واکنش هیجانی فیزیولوژیکی ایجاد می‌شود. ضربان قلب او بالا می‌رود و احساس تنیدگی کرده و از این موضوع احساس ناراحتی می‌کند. این فضا می‌تواند منزل، اتومبیل، اتاق شخصی یا هر فضایی که فرد احساس می‌کند نوعی مالکیت معنوی روی آن دارد، باشد.

به تعداد آدم‌های روی زمین حریم خصوصی وجود دارد

روانشناسان معتقدند که فضا و حریم شخصی به فرهنگ جامعه‌ای که افراد در آن رشد کرده و زندگی می‌کنند بستگی دارد و حد و حدود آن در فرهنگ‌های مختلف می‌تواند متفاوت باشد. شاید بتوان به تعداد فرهنگ‌ها، کشورها و یا اصلا به تعداد همه آدم‌های روی کره زمین برای حریم شخصی تعریف و حد و حدود تعیین کرد اما میان همه این تعریف‌ها یک نکته مشترک وجود دارد؛ هیچ‌کس دوست ندارد توسط دیگران اذیت بشود و آرامش و آسایش‌اش به خاطر تجاوز به حریم خصوصی‌اش به هم بریزد.

وقتی حریم‌تان تهدید می‌شود

بخشی از بررسی‌ها و تحقیقات نشان داده است که شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان بیشتر از اینکه اثرات مثبت و سازنده داشته باشند اثرات منفی و سوء روی روابط بین فردی و خصایص و ویژگی‌های انسانی می‌گذارد. افراد بدون اینکه خودشان متوجه باشند با وارد شدن در شبکه‌های مجازی به جای بهبود و ارتقای روابط بین فردی به روابط اجتماعی خود به‌طور غیرمستقیم لطمه می‌زنند.

فضای مجازی آدم ها را بی‌پروا می‌کند

در دنیای حقیقی هنگامی که فردی می‌خواهد پشت سر یک نفر بدگویی کند یا وارد حریم او بشود – مثلا بدون اجازه وارد اتاق‌اش بشود – فضایی را لازم دارد که شخص مورد نظر از آن خیلی دور باشد و حین انجام این کار مدام این استرس و اضطراب را دارد که اگر او ناگهان از راه برسد باید چه کند؟ اما در فضای مجازی چهره و شخصیت افراد به صورت حقیقی و رودررو عرضه و شناخته نمی‌شود بنابراین این استرس در فرد پایین می‌آید و فرد آسان‌تر می‌تواند وارد حریم خصوصی دیگران بشود.

افراد با اطمینان به اینکه دیده نمی‌شوند، شخص مورد نظر هرگز متوجه نمی‌شود که آنها این کار را کرده‌اند و هیچ عواقبی برای آنها در پی ندارد بی‌پرواتر این کار را انجام می‌دهند.

چه شخصیت هایی عکس های دیگران را پخش می کنند؟

چه فرقی می‌کند من این کار را بکنم یا خیر؟ توجیه این افراد این است که من هم اگر ارسال نکنم دیگران این کار را می‌کنند. اما این ویژگی در بعضی از شخصیت ها بیشتر دیده می شود.

توجه طلب: افرادی که دست به انتشار عکس‌ها و فیلم‌های خصوصی دیگران می‌زنند در برقراری و ایجاد ارتباطات واقعی و اجتماعی ناکارآمد و ناکام هستند و چون به لحاظ واقعی قادر نیستند بازتاب و نتیجه ارتباطات اجتماعی خود را به دست بیاورند دوست دارند به این وسیله خودشان را بیشتر مطرح کرده و توجه بیشتری را به سمت خود جلب کنند. درواقع این افراد چون چیزی برای عرضه کردن ندارند دست به این کار می‌زنند تا دقت و توجه بیشتری از دیگران نصیب‌شان شود.

پوچ‌گرا: اشخاصی که فلسفه و ایدئولوژی خاصی در ذهن‌شان ندارند و عادت به مصرف‌گرایی دارند هر چه به دست‌شان می‌رسد و به خوردشان داده می‌شود را بدون هیچ تعقل و تفکری می‌پذیرند. این افراد چون معنا، مفهوم و هدف خاصی در زندگی‌شان ندارند و دچار نوعی پوچ‌گرایی هستند بدون هیچ اندیشه‌ای دست به انتشار عکس‌ها و فیلم‌های خصوصی دیگران می‌زنند.

لذت‌جو: از آنجا که این افراد به دنبال خوشی و لذت هستند هنگام انتشار عکس‌ها و فیلم‌های خصوصی دیگران تنها به لذتی که از این کار نصیب‌شان می‌شود فکر می‌کنند و چون به تبعات آن نمی‌اندیشند خیلی آسان این کار را انجام می‌دهند. این افراد هیچ مسئولیتی را در برابر حقوق دیگران نمی‌پذیرند.

منفعل- پرخاشگر: افرادی که به‌طور طبیعی منفعل و بزدل هستند و کار خاصی از آنها برنمی‌آید در مواردی برای تخلیه کردن تکانه‌های پرخاشگرانه‌ سرکوب‌شده به کارهای این‌چنینی مثل بی‌آبرو کردن دیگران دست می‌زنند. عکس‌ها و فیلم‌های خصوصی دیگران می تواند برای تخلیه هیجانات سرکوب‌شده این افراد خوراک مناسبی باشد.

ضداجتماعی: شخصیت‌های ضداجتماعی از آزار رساندن به دیگران، تجاوز به حریم آنها و به هم زدن آسایش و آرامش آنها لذت می‌برند.

هیجان‌زده: این افراد زود هیجان‌زده می‌شوند و فقط برای تجربه هیجان ناشی از انتشار مل خصوصی دیگران دست به این کار این می‌زنند.

فرهنگ‌سازی کنید

اگر با لورفتن حریم خصوصی دیگران مخالف هستید از طریق انتشار مطالب و اطلاعیه‌هایی به قبح این مسأله اشاره و افراد را از عواقب و پیامدهای منفی آن باخبر کنید تا به تدریج احترام گذاشتن به حریم خصوصی دیگران در افراد جامعه درونی و فرهنگ رعایت حریم شخصی دیگران ایجاد بشود.

بی تفاوت نباشید

هنگام رویارویی با افرادی که دست به این کار می‌زنند بی تفاوت نباشید، صریحا آنها را از این کار نهی کنید و به کارشان عکس‌العمل منفی نشان دهید تا کاملا متوجه بشوند از این کار خوشتان نیامده و اعتراض‌تان را به‌گونه‌ای بیان کنید تا آنهابه عمل و عواقب آن بیندیشند. شاید برای شما هم پیش بیاید، پس خودتان را جای فردی بگذارید که عکس هایش در حال لو رفتن است و فرد خاطی را متوجه اشتباهش کنید.

کمپین تشکیل دهید

با تشکیل دادن کمپین و عضو شدن در آن رای منفی خودتان را نسبت به این جریان ثبت و در فرهنگ‌سازی کردن در این زمینه شریک شوید.

در این کار زشت شریک نشوید

وقتی عکس، تصویر یا فیلمی مربوط به زندگی خصوصی دیگران به دست‌تان می رسد بدون اینکه آن را ببینید، نابودش کنید. سپس مخالفت خودتان را به شخص یا اعضای گروهی که آن را انتشار داده است صریحا اعلام کنید

برای مطالعه مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: مشاوران هیروو , مشاوره روانشناسی , مشاوره تلفنی , روانشناسی خانواده ,

موضوعات مرتبط: روانشناسی , خانواده , ,

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

دلیل گرایش برخی نوجوانان به سیگار کشیدن

یک شنبه 19 ارديبهشت 1396 ساعت 18:0 | بازدید : 313 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

از هر 10 جوان دست کم 5 نفر آن ها سیگاری هستند. امروزه علی رغم هشدارهای پیاپی مجامع پزشکی و فرهنگی، مصرف سیگار به طور روز افزون در جامعه بالا می رود. متاسفانه آسیب ها و پیامدهای ناشی از مصرف سیگار، بسیار جدی و بعضاً جبران ناپذیر هستند و اغلب سیگاری ها با اینکه از مضرات سیگار با خبرند، ولی از روی عادت و به بهانه کسب آرامش و رفع خستگی، اقدام به مصرف این ماده خطرناک می کنند و سلامت جسم و جان خود را به خطر می اندازند.

میزان مصرف افراد سیگاری، با ایجاد تشدید مسائل روانی افزایش می یابد و گاه به حدی می رسد که جای خواب و خوراک را نیز می گیرد. دوری از خانواده، بیکاری، محرکهای روانی، اصرار دوستان و خویشان و حتی علاقه شخصی، کسب لذت و تقلید و خودنمایی، از عوامل موثر در روی آوری به سیگار است.

علل استعمال سیگار در نوجوانان

استعمال سیگار در نوجوانان، بیشتر جنبه خود نمایی دارد و آرام آرام برای کسب لذت صورت می گیرد. آغاز مصرف سیگار در سنین جوانی و میانسالی ممکن است تاثیر چندانی بر خلقیات فرد نداشته باشد؛ ولی تجربه استعمال سیگار تا قبل از بیست سالگی یعنی در بحرانی ترین سنین نوجوانی، به این سبب که دوران شخصیت سازی نوجوان است و هر تجربه ای را تا آخر عمر فرا راه خود قرار می دهد، بسیار خطرناک است.

یکی از دلایل اصلی روی آوری نوجوانان به سیگار، کنجکاوی در امتحان کردن آن است که اغلب ازطریق دوستان و همسالان تبلیغ می شود و آرام آرام برای ادامه این تجربه، بهانه های دیگری نیز فراهم می شود. برخی از نوجوانان برای مخالفت با خانواده و رفع حقارتها به این کار دست می زنند و می خواهند از این طریق اعتماد به نفس بیشتری کسب کنند. رقابت با گروه همسالان از طریق خود نمایی، بزرگترین دلیل شایع برای آغاز کشیدن سیگار است.

بسیاری از پسران نوجوان سیگاری، عقیده دارند که با هر پکی که به سیگارمی زنند، احساس مردانگی می کنند و این شیوه به زودی جزئی از شخصیت آنها می شود. تقلید از پدر و مادر و اطرافیان نیز تاثیر زیادی در سیگاری شدن نوجوان دارد. اضطراب، تنش، محرکهای شدید روانی و ناراحتی های خانوادگی عوامل عمده زمینه ساز برای روی آوردن به سیگار هستند. مسأله تاسف بار این است که نوجوان سیگاری که ازطریق سیگار به آرامش کاذب دست می یابد و با پنهان کردن مشکل خود از خانواده هر روز بیش از پیش به دوستان هم دردش روی می آورد، بهترین طعمه عاملان پخش مواد مخدر نیز خواهد شد. در این میان خانواده ها بیش از دیگر گروههای اجتماعی در پیشگیری از سیگاری شدن نوجوانان نقش دارند.

نقش خانواده در پیشگیری از روی آوردن نوجوانان به سیگار
دوره نوجوانی، دوره ای حساس و شگرف و حد فاصل کودکی و جوانی است. خانواده های هوشیار باید با آگاهی از شرایط ویژه این دوره ، همواره مراقب فرزندان نوجوان خود باشند. موقعیت حساسشان را درک کنند و هرچه بیشتر آنها را در پناه خود بگیرند. وقتی که مشکلات نوجوان در محیط خانه و در جمع صمیمی خانواده بدون ترس از تنبیه و شماتت مطرح شود و از طریق راه حلهای منطقی والدین رفع گردد، دیگر نیازی به حضور و دخالت دوستان و همسالان نیست.

نقش تربیتی خانه و خانواده به عنوان محیطی که فرزندان بیشترین وقت خود را در آن می گذرانند تا جایی مهم است که به جرأت می توان گفت، منشاء تمام موفقیتها و شکستها را باید در شیوه تربیتی خانواده ها جستجو کرد. والدین باید هوشیار باشند و ارتباطات، رفتار و آمد و شدهای نوجوان خویش را تحت نظر بگیرند، و اگر احساس کردند بلای مهلک سیگار، گریبان فرزندانشان را گرفته با سعه صدر و بدون فوت وقت این نطفه شوم را خفه کنند.
آموزش قبل از سن ۱۵ سالگی ، تلاش برای کاستن فشارهای روانی ، تشویق و تقویت به موقع موفقیتها ، فراهم کردن تفریحات سالم و سازنده و درونی کردن ارزشها در پیشگری از روی آوردن نوجوان به سیگار تاثیر زیادی دارد.

برای مطالعه مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: مشاوران هیروو , مشاوره تلفنی , مشاوره روانشناسی , روانشناسی نوجوان ,

موضوعات مرتبط: روانشناسی , نوجوان , ,

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

مدام به خود نگویید همیشه به درد هیچ کاری نمیخورم!

یک شنبه 17 ارديبهشت 1396 ساعت 13:36 | بازدید : 306 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

هیچوقت در زندگی به خودتان انرژی منفی ندهید و همیشه به به داشته هایتان ایمان داشته باشید.

پیدا کردن مقالاتی درباره ی عادات خوب یا شعارهای انگیزشی افراد موفق کار سختی نیست. اما چنین مقالاتی با تمام جذابیت و فوایدی که دارند، تنها نیمی از داستان را روایت می کنند.

بسیاری از مردم آنها را می خوانند و به جای آنکه الهام بگیرند احساس شکست و سرافکندگی پیدا می کنند و مدام با خود می گویند «من هیچوقت نمی توانم مثل آنها باشم. آنها خیلی متعهد تر از من هستند». به این می گویند گفتگوی درونی منفی نگرانه. همه ی ما هر از گاهی چنین گفتگوهایی با خودمان داریم.

ما حداقل می توانیم چهار نمونه گفتگوی درونی شناسایی کنیم: گفتگوهای درونی فیلتر کننده، شخصی ساز، فاجعه ساز، و قطبی ساز. چند نمونه از برخی چیزهایی که ممکن است با خودمان تکرار کنیم را می توانید در ادامه بخوانید. توجه داشته باشید که این مکالمات درونی، ما را از مسیر موفقیت دور می کنند.

۱۳ گفتگوی درونی مخرب که باید از آنها اجتناب کرد

۱- «او همیشه همین بلا را سر من می آورد …»
نمونه ی بالا نشان دهنده ی دو نوع گفتگوی درونی در یک جمله است. از طرفی هر نکته ی مثبتی را فیلتر می کند و تنها نکات منفی را بزرگ می کند، از طرف دیگر قطبی ساز است، چرا که شخص گوینده همه چیز را یا خوب می بیند یا بد (در این مورد، بد). هیچ موضع میان دارانه ای در این جمله وجود ندارد.

۲- «بهتر از این نمی شود. کل روزم خراب شد …»
فاجعه سازی یعنی بزرگ کردن اثرات یک موقعیت منفی بر روی تصویر بزرگ تر. این اتفاق منفی می تواند چیز ساده ای مثل ثبت اشتباه سفارش یک غذا باشد.

با این حال فرد آنقدر خود را تحت تأثیر آن قرار می دهد که این جمله برایش تبدیل به یک پیش بینی ناگزیرساز می شود. این نوع احساس استقبال از اتفاقات منفی، چون روی نتیجه تأثیرگذار هستند در نهایت درست از آب در می آیند.

۳- «او فقط برای اینکه من را ناراحت کند این کار را کرد …»
این جمله شخصی سازی است. معنی آن این است که شخص گوینده، حتی وقتی موضوع ارتباطی با شخص خاصی ندارد، آن را تماماً به خود یا شخص دیگری مرتبط می کند.

به یاد داشته باشید، اغلب افرادی که با آنها مواجه می شوید تمایل و زمان لازم برای خارج شدن از مسیر خود با هدف ضربه زدن به شما و خراب کردن روزتان را ندارند.

۴- «اصلاً استعداد این کار را ندارم …»
درست است که ممکن است در مواجهه با موقعیتی خاص با دشواری روبرو شوید، اما با بی استعداد دانستن خود در یک یا چند زمینه هیچ لطفی در حق خودتان نکرده اید. این تفکر به شما اجازه ی عملکرد بهتر را نخواهد داد.

۵- «من همیشه بدشانسی می آورم …»
هیچکس «همیشه» بدشانسی نمی آورد، اما اگر اینطور فکر کنید، با مشکلات و سختی های بیشتری مواجه خواهید شد و با تبدیل شدن به آهنربای مشکلات، دیگران کمتر به حضور شما در اطراف خود تمایل نشان خواهند داد. اما خودتان می توانید این حالت را تغییر دهید.

۶- «به هیچ وجه نتیجه نخواهد داد …»
یک بار دیگر، چنین طرز تفکری فضا را تنها برای منفی نگری باز می کند. اگر فکر می کنید کاری نتیجه نمی دهد، چرا اصلاً زحمتش را به خودتان می دهید؟ در دام این ذهنیت گرفتار نشوید و تلاش خود را انجام دهید. نتیجه ممکن است شما را غافلگیر کند.

۷- «هیچ کس به خودش زحمت نمی دهد به من کمک کند …»
شما وقتی خودتان را در میانه ی مسائلی قرار دهید که فکر می کنید اشتباه هستند، خود را با موقعیت های منفی به دیگران می شناسانید. از آن بدتر اینکه، اهمیت خود را در جریانات دور و بر خود پایین می آورید. به جای این کار، به دنبال راه هایی بگردید که بتوانید سهمی در راه حل موضوعات داشته باشید.

۸- «این کار غیر ممکن است …»
همه ی ما این جمله را به کار برده ایم. اما چیزهای کمی هستند که واقعاً غیر ممکن باشند؛ مگر آنکه خودتان را به غیر ممکن بودن آن مجاب کرده باشید، و این دقیقاً همان کاری است که این جمله انجام می دهد. به جای این طرز تفکر، به این فکر کنید که مسئله ی مورد نظر چطور ممکن و محتمل خواهد شد.

۹- «من هیچوقت به درد هیچ کاری نخواهم خورد...»
احتمال اینکه اغلب ما این حالت را در برهه ای از زندگی خود تجربه کرده باشیم کم نیست. با این طرز فکر، احتمال وقوع اتفاقات مثبت به حداقل ممکن خواهد رسید.

واقعیت این است که همه ی ما در انجام کار یا کارهایی استعداد داریم. گفتگوی درونی منفی نگرانه ما را از تمرکز روی این کارها باز می دارد. شما نباید اجازه بدهید این اتفاق بیفتد.

۱۰- «هیچ کس قدر زحمات من را نمی داند …»
شاید بیش از آنچه تصورش را بکنید از کاری که انجام می دهید قدردانی شود، اما به هر دلیلی ممکن است شما شاهد آن نباشید.

به جای آنکه خودتان را متقاعد کنید کسی قدر زحمات شما را نمی داند، می توانید از دیگران تقاضا کنید بازخورد بیشتری به شما بدهند. آنها متوجه نیاز شما خواهند شد و به آن پاسخ خواهند داد.

۱۱- «هر کسی می تواند این کار را انجام دهد، من چقدر بدبخت هستم …»
اگر درگیر انجام کار خاصی هستید، احتمالاً نقاط قوت مختلفی دارید که در عوض این تفکرات، می توانید روی آنها متمرکز شوید.

باید این را در نظر داشته باشید کاری که شما انجامش را ساده می دانید شاید در نظر دیگران آنقدر ها هم ساده به نظر نرسد. اگر فرد دیگری نیز با شما در انجام این وظیفه شریک است، می توانید با همکاری با یکدیگر راهی برای کمک به موفقیت همدیگر پیدا کنید.

۱۲- «هیچ کس دیگر من را استخدام نخواهد کرد …»
ممکن است انجام وظیفه یا کاری آنگونه که می خواسته اید پیش نرفته باشد، اما دنیا که به آخر نرسیده است. می توانید قدمی به عقب بردارید، روی کارهایی که خوب انجام می دهید تمرکز و دوباره از نو شروع کنید. هیچ کس نگفته است مسیر موفقیت مسیر همواری است.

۱۳- «من خیلی تنها هستم و هیچ کس به من توجه نمی کند …»
ممکن است گاهی اوقات اینطور به نظر بیاید، اما نباید اجازه داد این نیز به یک پیش بینی ناگزیرساز دیگر تبدیل شود. به نظر می رسد نگرش های ضعیفی مثل این، در دور نگه داشتن ما از دیگران موفق عمل می کنند، به ویژه کسانی که می توانند به ما در خارج شدن از مشکلاتمان کمک کنند.

اگر دوست می خواهید، باید برای کسی دوست باشید. اگر به کمک نیاز دارید، این را با دیگران مطرح کنید.

گفتگوهای درونی منفی نگرانه سد راه ما قرار می گیرند، خود را در ذهن ما جای می دهند، و ما را از اهدافمان منحرف می کنند. این تفکرات ما را متقاعد می کنند که سعی کردن و امتحان کردن هیچ سودی نخواهد داشت، چون به هر صورت شکست خواهیم خورد. همه ی ما احساساتی از این دست را تجربه کرده ایم.

اما این نکته را از یاد می بریم که شکست، برای موفقیت عنصر مهمی محسوب می شود. شکست به ما یاد می دهد چه چیزی نتیجه می دهد، چه چیزی اهمیت دارد، و چه چیزی نتیجه بخش نیست. شکست به ما یاد می دهد هر چیزی که ارزش به دست آوردن را دارد، به آسانی به دست نخواهد آمد.

شما قدرت این را دارید که حرف ها و نحوه ی صحبت کردنتان با خود را عوض کنید. سعی کنید خودتان را از این مکالمات درونی منفی نگرانه و هر ذهنیت منفی و مخرب دیگری دور نگه دارید. مثبت باشید، تا اتفاقات مثبتی در زندگی تان رخ دهد.

برای مشاهده مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: مشاوران هیروو , مشاوره تلفنی , مشاوره روانشناسی , روانشناسی جوان ,

موضوعات مرتبط: روانشناسی , جوان , ,

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

ده روش برای پرورش کودکان خلاق

دو شنبه 14 ارديبهشت 1396 ساعت 14:2 | بازدید : 349 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

آیا علاقه مند هستید که کودکتان خلاقیت بیشتری از خود بروز دهد؟ مسیر رسیدن به تفکرخلاق سر راست نیست؛ اما، راهنماهایی وجود دارد که به ما در پیداکردن روشهای ایجاد آن کمک می کند.

1. فراهم ساختن بستر خطاها برای کودکانتان

پژوهشگر استنفورد و نویسندۀ روانشناسی جدید موفقیت؛ کارول دوک، فرض می کند کودکانی که از شکست می ترسند احتمال کمتری در خلاق بودن تفکرشان وجود دارد. اگر کودکتان با یک اشتباه ناامید می شود سعی کنید به او چیزهایی مانند “چکار کنیم تا بتوانیم این نتیجه را تغییر دهیم؟” یا “چطور این را دوباره از اول انجام می دهی؟”بگویید. من روشی که در آن دوستم و همکارش بن گروسمن ـ کان مخترع آزمایشگاه نوردستورم این (اشتباه) را شکست پیشبردی یا دیدن اشتباهات به عنوان فرصت هایی برای ترقی نه شکست ها نامیده را تحسین می کنم.

2. بگذارید کودکانتان کثیف کاری کنند.

اکثر ما جای تمیز را دوست داریم و شلوغ کاری ها بی نهایت باعث آشفتگی مان می شود. اما، زمانی که کودکان عنصر این خلاقیت هستند، شلوغ کاری ها نیز به سرعت گسترش می یابند. بعداً کودکتان از شما درخواست می کند تا نقاشی بکشد یا یک کیسه پر از گلوله های کتانی را در همه جای کف اتاق پخش کند که در این صورت، اتاق را برایش آماده کنید. شما ممکن است با شلوغ کاری ها مخالفت کنید اما، مزایای خلاقیت بر این دردسر موقتی می چربد.

3. کودکتان را به خاطر تلاشش تشویق کنید.

اکثر ما بارها شنیده ایم که تشویق می تواند مانعی برای تفکر مستقل کودک باشد. در کتاب کان تنبیه به وسیله پاداش ها، وی در مورد اینکه چگونه جایزه موجب برانگیختن افراد برای به دست آوردن جایزه های بیشتر می شود، صحبت می کند. مشکل تشویق و جایزه دادن آن است که ممکن است کودک را از جستجوی انگیزه های درونی اش بازدارد؛ نمی گویم تشویق بد است بلکه، دفعه بعد که قصد تشویق کردن دارید . سعی کنید چیزهایی عینی بگویید مانند: “من دیدم که خودت کفش هایت را پوشیدی” یا “تو واقعاً برای حل مسئله ریاضی سخت کار می کنی”.

4. روشنفکر باشید.

به کودکتان حق انتخاب از بین روشهای موجود برای ترغیب تفکر مستقل را بدهید. شما ممکن است به خوردن شام به جای صبحانه عادت نداشته باشید؛ اما، اگر کودکتان خواست از قبل از روانه شدن به مدرسه پاستا بخورد؛ فرصت را برایش فراهم کنید. اگر خواست در آشپزخانه به شما کمک کند سعی کنید محیط آشپزخانه را تبدیل به آزمایشگاه علمی کنید و اجازه دست زدن به مواد و ابزارهای آشپزی را به او بدهید.

5. خلاقیت را برایش الگو قرار دهید.

خروجی خلاقیت تان چیست؟دوست دارید کجا و در چه کاری انرژی تان را صرف کنید؟ آشپزی، آوازخوانی، باغبانی، طراحی یا رقصیدن؟ کودکانی که والدینشان را می بینند که درگیر فعالیت های خلاق هستند به احتمال بیشتری این فعالیت ها را برای خودشان نیز می پذیرند. اگر کودک هنگام انجام کار خلاق در کنار شما بود فکر کنید به کارهایی که موجب شادی شما در کودکی تان بوده است و نیم ساعتی را با کودکتان برای انجام آن کار یا فعالیت صرف کنید. چه حسی داشتید؟ آیا آن را دوباره فردا یا روزی دیگر انجام خواهید داد؟

6. به عقب برگردید (تجسم عینی)

این مرحله ممکن است با مورد شماره ۵ تناقض داشته باشد، اما مهم است به یاد داشته باشیم که این فقط برای برجسته کردن و نشان دادن اثر تعادل و توازن است. اگر کودک دوست دارد که دائماً تحت کنترل باشد، ممکن است نشان دهندۀ ریسک پذیری کمتر باشد که این خود از میزان خلاقیت می کاهد. اگر شما خودمختاری را تشویق کنید، نظاره گر رشد تخیل در کودکتان خواهید بود. دفعه بعد که کودکتان مشغول یک فعالیت ارام مثل نقاشی کردن یا نوشتن است از پریدن وسط فعالیتش خودداری کنید، زیرا این مسئله منجر به پرت شدن حواس وی می شود، در عوض، برای خودتان یک فنجان قهوه بریزید و از خلوت با خودتان لذت ببرید!

7. زمانی را برای خلاقیت به کودکتان اختصاص دهید.

این کار ممکن است به ویژه برای والدین شاغل سخت باشد، اما کودکان نیاز به زمانبدون ساختار برای تجسم، ساختن، آزمون و اکتشاف دارند. حتی این وقت می تواند نیم ساعت بعد از شام، نقاشی کردن قبل از خواب و خواندن کتاب برای او یا اختصاص یک ساعت بازی تخیلی در روزهای تعطیل باشد. برنامه تان را بررسی کنید و از تخصیص یافتن وقت به کودکتان اطمینان حاصل کنید.

8. رجوع به اسباب بازی های اولیه

اسباب بازی های صدادار با چراغ سرگرمی خوبی هستند و مطمئنا جایگاه خود را دارند ، اما آنها به اندازه وسایلی مانند برچسب ها، تیوب ها، خانه سازی، عروسک ها، ابزار، ماسه و آب متفکر خلاق بار نمی آورند. زمانی را برای نگاه کردن به بازی کودکتان اختصاص دهید و لیستی فوری از اسباب بازی ها تهیه کنید. با کدام اسباب بازی بیشتر بازی می کنند؟ کدام یک از اسباب بازی ها موجب تخیل شده و او را به سمت تجسم سازی پیش می برد؟ آیا برایتان امکان دارد اسباب بازی های محدود (مثلاً اسباب بازی دارای دکمه های یک یا دو کاره) را با اسباب بازی های خلاق و آزاد (مانند خانه سازی ها که محرک بازی خلاق هستند) کنید؟

9. زمان تماشای تلویزیون را به حداقل برسانید.

ممکن است برای خانواده ها سخت باشد که زمان تماشای تلویزیون را همگی حذف کنند اما، می توانیم تلاش کنیم تا کودک مدت زمان کمتری پای تلویزیون بنشیند. به جای صرف زمان برای تلویزیون بهتر است این زمان صرف نقاشی، ساختن خانه از طریق خانه سازی ها یا انجام خمیر بازی شود. شما تا چه اندازه می تواند زمان تماشای تلویزیون یا ویدئو ها را کاهش دهید؟

10. چه ایده های دیگری برای افزایش خلاقیت کوکان دارید؟

روش های بسیار زیادی برای تشویق خلاقیت کودکان وجود دارد، امیدوارم برایتان مؤثر باشد و کارآیی آن برای شما به گوش من برسد! آیا شما مایلید براین ده روش برای افزایش خلاقیت کودکان بیفزایید؟ برای آشنایی با دیگر روش های پرورش خلاقیت در کودکان با ما همراه باشید.

برای مطالعه مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: مشاوران هیروو , مشاوره تلفنی , مشاوره روانشناسی , روانشناسی کودک ,

موضوعات مرتبط: کودک , ,

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

۲۵ فعالیت بدون صرف هزینه با کودکان

دو شنبه 12 ارديبهشت 1396 ساعت 17:0 | بازدید : 322 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

۲۵ فعالیتی که میتوانید بدون صرف هزینه، با کودکانتان انجام دهید

به عنوان کسی که در دنیای متمدن امروزی زندگی می کند،هوسانگیز است که اینجا و آنجا پول خرج کنید. شده حتی چند تومان. با این حال، گمان می کنم مهم است تا به دنبال راههایی باشیم که تجربه کردن آنها مستلزم خرج کردن نباشد. حتی در تحقیقات علمی راجع به شادی نشان داده شده است که داشتن تجربه های با ارزش زندگی میتواند خوشبختی را تشدید کند.

حال تنها در مقام یک تذکر کوتاه، پیش از اینکه جلو بروم، بگویم که ما مخالف پول خرج کردن نیستیم. حتی فکر میکنم پول میتواند برای بدست آوردن تجربههای مثبت کمک کند. مثل وقتی که دارید به موزهای می روید ( اگر پول ورودیه بدهید)، یا در تعطیلات به سر میبرید، یا برای خریدن بستنی به سراغ یک فروشگاه محلی میروید، و از این قبیل.

به هر حال من کاملا طرفدار داشتن خاطرات با ارزش و پر کردن زندگی با لحظات پر معناترهستم. پس این امر به سادگی با صرف کمی وقت، در حضور چیزهایی که عاشقشان هستیم و ارتباطات واقعی و مهربانی ممکن است.

صرف نظر از اینکه جستجوی شیوه های نتیجه بخش برای صرف وقت با کودکانتان چه ناشی از مشکلات یا محدودیتهای مالی باشد (که نیزیکی از دلایل منطقیِ ظهور ایدههای جدید است)، چه این جستجو برای داشتن زندگیای سادهتر باشد و چه برای فراهم کردن چنین لحظات نزدیکی و پیوند با کودکتان، فهرست زیر، ایده هایی ارائه می دهد که کمک میکند که تجربه های لذتبخش رایگان یا کم هزینه ای با خانواده ی خود داشته باشید.

از برخی فعالیت ها خواهم گفت که ممکن است به حداقل هزینه، مثل پول برای سوختتان تا رسیدن به مقصد، یا برای حداقل مواد که لازمه ی فعالیت است نیاز داشته باشید، مثل کاغذ برای بازیِ دوز. اما روی هم رفته، این فعالیت ها عموما بی هزینهاند.

۲۵ فعالیت بی هزینه که میتوانید با کودکانتان انجام دهید

1. به پیاده روی بروید

2. باهم دوچرخه سواری کنید (با این فرض که شما دوچرخه میرانید)

3. دوز بازی کنید

4. نقاشی کنید

5. یکدیگر را رنگ آمیزی کنید

6. همراه با هم با اسباب بازی ها بازی کنید

7. باهم به تماشای فیلم بنشینید ( که خودتان از قبل داشتید)

8. با هم آشپزی کنید (هرچه که از قبل در خانه دارید استفاده کنید)

9. کتاب بخوانید

10. در مسیر طبیعت قدم بزنید

11. شطرنج بازی کنید

12. یکی از علایق خودتان را به کودکتان بیاموزید (مثل والیبال، باغبانی، ساختن چیزی و غیره)

13. چیزی را در خانه تان مرتب کنید

14. داستانی بنویسید و با یک دیگر اجرایش کنید

15. بیرون بروید و برف بازی کنید (اگر جایی که هستید برف می بارد)

16. به چشمه آبی در منطقه ی خود بروید و شلپ شلوپ راه بیندازید (که رایگان است)

17. با همدیگر چیزهای تازه یاد بگیرید مثل یک زبان جدید یا بازی با یک ابزار (از اینترنت استفاده کنید تا آموزشها و درسهای رایگان پیدا کنید)

18. خمیر بازیهای دست ساز خانگی بسازید (کافی است مواد لازم را داشته باشید، که فقط شامل آرد می باشد و نمک). پس با همدیگر خمیر بازی کنید

19. اریگامی بسازید (اگر کاغذ دارید)

20. در حیاط بازی کنید

21. به کتابخانه سر بزنید

22. به یک کارگاه یا انجمن سر بزنید ( مثل انبار خانگی یا کارگاه مخصوص بچهها که معمولا در خانه های کودک شهرداری برگزار می شوند)

23. آبتنی کنید یا لااقل چند ساعت روز را ریلکسیشن کنید: برای دختربچه ها لاک بزنید، لوسیون کنید، و با موهایشان ور بروید. برای پسرها و دخترها موسیقی خوب بگذارید، کتاب بخوانید، خوراک سرپایی محبوبشان را درست کنید، شطرنج بزنید، و روز را با یک فیلم به پایان برسانید.

24. یک آزمایش علمی انجام دهید. ایده های آنلاین زیادی هست که میتوانید پیدا کنید.

25. برای پیک نیک به پارک محلی یا حتی حیاط پشتی خانه تان بروید.

برخی ایده ها هست که اساسا می توانید بدون صرف هزینه با بچه هایتان انجامش دهید. امیدوارم لحظات با ارزشی با کودکانتان داشته و این ایده ها کمکتان کند ارتباطات و پیوندهای دوست داشتنی بین خانواده تان جرقه زند.

اگر هر ایده ی دیگری برای انجام فعالیت های مجانی با کودکانتان دارید، راحت باشید و در موارد ذکر شده جای دهید.

برای مطالعه مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: مشاوران هیروو , مشاوره تلفنی , مشاوره روانشناسی , روانشناسی کودک ,

موضوعات مرتبط: کودک , ,

امتیاز مطلب : 5

تعداد امتیازدهندگان : 1

مجموع امتیاز : 1

خاک بازی و گل بازی برای کودک لازم است

دو شنبه 10 ارديبهشت 1396 ساعت 17:53 | بازدید : 296 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

چرا خاک بازی و گل بازی برای بچه لازم است؟

شاید از عنوان این مطلب، تعجب کرده باشید ولی می خواهیم در این مطلب توضیح دهیم که چرا خاک و گل یکی از مناسب ترین اسباب بازی ها برای شما و کودک شما هستند.

۱. تقویت سیستم ایمنی

تحقیقات نشان داده اند که بازی با خاک و گل کاملا خیس، سیستم ایمنی کودکان را تقویت می کند. در نتیجه آن ها کمتر مریض می شوند. در واقع این زندگی بیش از حد پاستوریزه موجب شده است کودکان کمتر با انواع میکروب ها مواجه شوند و در نتیجه بدن آنها قادر به تمایز سلول های خودی از سلول های مهاجم نیست و این موجب افزایش انواع آلرژی ها همچون آسم، اگزما و بیماری های دیگر شده است. همچنین بدن کودکان پس از مواجهه مداوم با یک میکروب، موفق به ساخت آنتی بادی لازم می شود، پس این شرایط را باید در اختیارشان گذاشت و از اینکه کودک به خاک دست بزند، هراس نداشته باشید.

۲. ترشح شادی در مغز

دانشمندان طی تحقیقاتی، متوجه شدند که خاک بازی، موجب افزایش سطح سروتونین در مغز می شود. سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی است،که بر خُلق، حافظه، یادگیری، اشتها، خواب و… تاثیر دارد. تاثیر بازی با خاک مشابه تاثیر داروهای ضد افسردگی است. بنابراین خاک بازی برای کودک و بزرگسال شادی بخش و نشاط آور است.

۳. ویتامین طبیعت

کمبود یا فقدان ارتباط با طبیعت در زندگی های مدرن امروزی ما، موجب اختلالات رفتاری بسیاری در بشر، به ویژه کودکان شده است. طبیعت برای انسان ها همچون یک ویتامین است و همانطور که بدن ما، روزانه به میزان معینی از سایر ویتامین ها نیاز دارد، هر روز به ویتامین طبیعت نیز نیاز دارد. فقدان این ویتامین در زندگی روزمره موجب اختلالات مربوط به کمبود توجه، افسردگی و چاقی در کودکان و بزرگسالان شده است.

۴. خلاقیت، هوش و هوش هیجانی

گل و خاک جزء اسباب بازی های سازمان نایافته هستند. این نوع اسباب بازی ها روش مشخصی برای بازی کردن ندارند و می توانند تاثیر بسیار خوبی بر افزایش هوش، هوش اجتماعی و پرورش خلاقیت در کودکان داشته باشند.

برای مطالعه مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: مشاوران هیروو , مشاوره تلفنی , مشاوره روانشناسی , روانشناسی کودک ,

موضوعات مرتبط: کودک , ,

امتیاز مطلب : 5

تعداد امتیازدهندگان : 1

مجموع امتیاز : 1

ازدواج و خانواده

دو شنبه 9 ارديبهشت 1396 ساعت 16:37 | بازدید : 530 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

آیـا مـا در دورانـی زنـدگی نـمی کنـیـم کـه باید به مادرهای مجردی که به تنهایی فرزندانشان را بزرگ می کنند و خانم هـایـی که مـقـامـات شــغلی بالایی را از آن خود کرده اند، تـبـریک بـگویــیم؟
از آنجایی که جنس مونث پیشرفت های چـشمگیری داشته عده ای از افراد ممکن است تصور کنند که آنها در دنیای قرارهای ملاقات نیز مانند سایر جنبه های زنـدگی پـرتـکاپو هستند و ترجیح می دهند خودشان همه چیز را هدایت کنند.
شاید عده ای کمی از این نوع خانم ها وجود داشته باشد که شما اصلا نمیتوانید سر به سر آنها بگذارید و دستشان بیـنـدازیـد امـا بـایـد قــبول کنیم که تعداد آنها محدود است.
علیرغم وجود پشتکاری که خانم ها در وجوه دیگر زندگی از خود نشان می دهند در مورد قرار های ملاقات کمی خجالتی می باشند و ترجیح می دهند این مطلب را طرف مقابل بازگو کند. پس زمانی که نوبت به گذاشتن قرار ملاقات می رسد این نوبت مردهاست که دست به کار شوند.

● کیش و مات
چرا خانم ها اگر قرار باشد، ۱۰ سال هم صبر می کنند اما حرفی از قرار ملاقات به زبان نمی آورند؟ اگر واقعا این کار مردهاست پس چطور مثل سایر کارهای دیگری که روزی تنها به آقایون تعلق داشته خانم ها در آن "پیشرفت" نمی کنند و پشتکار بالایی خود را نشان نمی دهند؟
زمانی که صحبت از قرار ملاقات به میان می آید شکی وجود ندارد که اولین حرکت دشوار است. من در این یک موضوع طرف آقایون را می گیرم. این کار هم درست مثل سایر شغل هایی می ماند که خانم ها مشغول انجام دادن آنها هستند. چرا آنها نباید برای گذاشتن قرار ملاقات پیش قدم شوند و چرا نباید خانم ها به آقایون را پیشنهاد ازدواج دهند و به خواستگاری آنها روند. چنین کارهایی همیشه جزء وظایف مردها بوده است.
در این قسمت دلایلی وجود دارد که چرا خانم ها هیچ گاه در این امر پیشقدمی نمیکنند و همیشه مردها باید جور این کار را به گردن بگیرند.

● درست مثل یک امتحان
با روشی که یک مرد به یک زن نزدیک می شود، قضاوت های بیشماری می توان در مورد او برداشت کرد؛ آیا او اعتماد به نفس دارد یا دارای شخصیت متزلزلی است؟ شاید بیش از اندازه از خودش مطمئن باشد. آقایون برای انجام این کار ترفند های بیشماری دارند (که من تمام آنها را به عینه دیده ام و دیگر غافلگیر نخواهم شد) که برخی از آنها به خوبی جواب می دهند و متاسفانه سایرین باعث ایجاد بدبختی برای فرد می شوند. این روش ها چه کار کنند یا نه باید همیشه توجه داشته باشید که نشان دهنده شخصیت درونیتان هستند.
خانم ها دوست دارند مردها را در یک چالش قرار دهند و ببینند مردها برای رسیدن به آنها چگونه تلاش می کنند، به همین دلیل است که هیچ گاه خودشان پیش قدم نمیشوند و این کار را به عهده آقایون می گذارند. اگر مردی در رستوران به خانمی برسد و حوصله او را با تعریف از خود سر ببرد و به ۱۰۰۱ دلیل مختلف خانم را راضی کند که کس بهتری از او پیدا نخواهد کرد؛ این امر گویای دو مطلب می باشد (که هر دو به شدت ناخوشایند می باشند): عدم اعتماد به نفس یا/و اعتماد به نفس بیش از اندازه.
مردی که در زمان شروع گفتگو با او جسورانه و خشن صحبت کند و انتظار داشته باشد که خانم شماره تلفن خود را در آورده و دو دستی تقدیمش کند (نه اینکه فقط شماره را به او بدهد بلکه تقدیم کند) باید اعتماد به نفس بیش از حدی داشته باشد.
اگر مردی بتواند از این امتحان سربلند بیرون آید این شانس را پیدا می کند که خانم یکی دو مرتبه دیگر نیز با او قرار بگذارد و این بار به طور حتم خانم پیش قدم خواهد شد.

● مردهای قابل تحسین
مردی که از خود احساسات نشان دهد چیزی جز موفقیت انتظار او را نخواهد کشید.
مرکز مبارزه در ملاقات معمولا چیزی شبیه به این است: شما زمانیکه از کسی تقاضای بیرون رفتن می کنید چیزهایی مضاف بر آنچه که باید را به او تقدیم کرده اید و اگر یک چنین کارهایی را انجام ندهید درست مثل یک جلودار صف جنگ هستید که هیچ گونه مهماتی را با خود حمل نمی کند. اگر بدون هیچ سلاح و مهماتی بخواهید به خط مقدم بروید بدون شک شکست می خورید. آقایون می بایست تمایل خود را به انجام چنین کارهایی بیشتر کرده و تمایلات احساسی خود را بیش از پیش برای خانم ها باز گو کنند.
این قسمت جایی است که امتیاز به دست خانم هاست. آنها به خوبی می دانند که اگر کسی از همان ابتدای کار احساسات خود را بیش از اندازه بروز دهد و علاقه خاصی به نمایش گذارد فرد آسیب پذیری است و شریک خوبی برای زندگی نخواهد بود. اما زمانیکه یک مرد با اعتماد به نفس برای گذاشتن اولین قرار ملاقات گام بر می دارد در نظر خانم ها خیلی بهتر از شخص اول جلوه می کند. هر کس بتواند بیشترین تاثیر را بر روی خانم بگذارد، قابل تحسین بوده و به نتایج بهتری در این رابطه دست پیدا خواهد کرد. این امر در مسائل عشقی و عاطفی جایگاه ویژه ای دارد و شما نیز باید همیشه اهمیت آنها را در ذهن خود نگاه دارید.
خانم ها چه از روی عمد و یا به طور ناخودآگاه انتظار دارند پیشنهاد را از فرد مقابل دریافت کنند و ترجیح می دهند برای برقراری قرار ملاقات پیشقدمی نکنند.
گاهی اوقات ارزش های قدیمی و از مد افتاده (که در فیلم هایی نظیر کازابلانکا و بر باد رفته به درستی به تصویر کشیده شده اند) از مردها انتظار می رود که به خانم ها نزدیک شوند و حرکت اول را آنها انجام دهند. این موارد به صورت یک قانون در ذهن ما (به ویژه خانم ها) حک شده است و زن ها همیشه منتظر هستند تا مردها گام اول را در شروع یک رابطه بر دارند.
در حالیکه امروزه خانم ها دیگر انتظار ندارند که آقایون به شیشه اتاق آنها سنگ پرتاب کنند و یا از درخت بالا بیایند تا بتوانند به آنها برسند اما از فضای رمانتیک بدشان نمی آید. حداقل طوری برخورد کنید که احساس کنند شما در حال تعقیب کردنشان هستید.
به طور قطع رسانه های امروزی و همچنین فرهنگ حاکم بر جامعه طوری پیش می رود که به خانم ها بقبولاند، افراد مستقلی هستند و به هیچ مردی نیاز ندارند. شاید به همین دلیل باشد که خانمها دوست دارند آن فضای کلاسیک و مردانه را در ذهن خودشان نگه دارند. آنها دوست دارند کسی تعقیبشان کند، از آنها قدردانی کند، و با گلبرگ های گل سرخ دوش بگیرند..... خوب شاید این آخری یک کمی زیاده روی باشد!
خوب، فکر می کنم آقایون تا این لحظه متوجه شده باشند که چرا باید روش های برقراری روابط خود را باز سازی کنند. ممکن است دختری که برای ازدواج در نظر دارید شما را به بهترین ها برساند به همین دلیل باید بدانید که برای رسیدن به موفقیت رفتاری کاملا طبیعی از خود نشان دهید، با او دوستانه برخورد کنید و خودتان را بیش از اندازه دست نیافتنی نشان ندهید. همین که او تلاش شما را برای رسیدن به خودش مشاهده می کند متوجه می شود که شما به اندازه کافی اعتماد به نفس داشته اید که این کار را انجام داده اید بنابراین دیگر نیازی ندارید که اطمینان بیش از اندازه از خودتان نشان دهید. اگر او نیز در رسیدن به شما از خود علاقه نشان داد که چه بهتر .

برای مظالعه مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: مشاوران هیروو , مشاوره تلفنی , مشاوره روانشناسی , روانشناسی ازدواج ,

موضوعات مرتبط: ازدواج , ,

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

آغوش درمانی

جمعه 8 ارديبهشت 1396 ساعت 20:2 | بازدید : 556 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

لمس اساس ارتباط نوزاد آدمی با دنیایی است که به آن قدم می گذارد. حواس پنج گانه از اولین ابزارهای ارتباطی او با دیگران است. از این میان حس لامسه کاربرد زیادی دارد. نوزاد انسان ، لطافت، گرمی، سردی، درد، فشار، راحتی، آسایش و بسیاری از حالات جسمی و حتی عاطفی را از طریق حس لامسه دریافت می کند. کسانی که در دوران نوزادی و کودکی دچار محرومیت حسی شده اند، در بزرگسالی به سختی قادرند عواطف خود را نشان دهند و به نظر دیگران افرادی سرد و بی روح می نمایند.

هم با کلام و هم بدون آن می توان با خود و دیگران ارتباط برقرار کرد؛ و لمس از جمله ابزارهای ارتباط غیرکلامی است.

هلن کولتون(Helen Colton)مولف کتاب لمس، عقیده خود را در خصوص ضرورت توجه به سیستمهای لمس و عملکردهای بیولو‍ژیک ابراز می دارد که ما از همان آغاز زندگی دانش و خرد کسب کرده ایم و به انسان های دانائی تبدیل شده ایم. اکنون آنقدر دانش نوین در اختیار داریم که بتوانیم به ابعاد جدیدمان ، در مقام انسان های بیولوژیک (homo bioloicus)، توجه کنیم. ارگانیسم بیولوژیک ما برای عمل کردن در حد اعلای خود – حداکثر شادی و لذت – به چه چیزی احتیاج دارد؟ شواهد علمی حاکی است که “لمس کردن” یا “تماس انسانی” یکی از قدرتمندترین و پایه ای ترین نیازهای بشر است. موجود انسان – که ترکیبی از گونه های فهیم و انسان های بیولوژیک است – برای برقراری تماس با دنیا و کسب لذت و سلامت در آن از قدرت لمس استفاده می کند و آن را در خدمت پرورش جامعه می گیرد.

در آغوش گرفتن پاسخی طبیعی و غریزی از روی عاطفه ، مهر و محبت، احتیاج و شادی است.
لمس کردن و لمس شدن نه تنها خوشایند بلکه نوعی نیاز است. تحقیقات علمی این نظریه را، که تحریک با لمس برای سلامت عاطفی و جسمی ما کاملا لازم است ، تایید می کند.
لمس درمانی و یا تقویت سیستم حس لمس یکی از ابزارهای اصلی درمان محسوب می شود. لمس کردن به تسکین درد و کاهش اضطراب و افسردگی کمک می کند ، اراده بیمار را برای زندگی تقویت می کند و همچنین به نوزادان نارسی که در دستگاه های ویژه( انکوباتور) از لمس محروم می مانند کمک میکند که رشد کنند.

آزمایش های گوناگون نشان داده اند که مهمترین فوائد و خاصیتهای اثبات شده برای لمس عبارتند از: 1. موجب می شود که ما به خودمان و محیطمان احساس بهتری پیدا کنیم.
2. تاثیر مثبتی بر رشد زبان و هوش کودکان می گذارد.
3. عزت نفس در کودک به وجود می آورد.
4. تنش و فشار عصبی را کاهش می دهد.
5. حضور فیزیکی والد و فرزند را در کنار هم تایید می کند.
6. موجب تغییرات فیزیولوژیکی چشمگیر در لمس کننده(toucher) و لمس شونده(touched) می شود.
لمس ، شکل های گوناگونی دارد ، در آغوش گرفتن ، که نوع خاصی از لمس کردن است، نقش موثری در کسب سلامتی و بهبودی بازی می کند.

ماهیت و مبنای فیزیولوژیکی بغل کردن:
ریشه فعل “بغل کردن” (hugging) ظاهرا به فعل اسکاندیناوی قدیمی Hugga، به معنی آرامش دادن و نوازش کردن، برمی گردد؛ مانند مادری که فرزندش را بغل می کند. محققان در دهه ۱۹۷۰ ، درباره مواد شیمیایی به نام “اندورفین ها” که در خون و سیستم اعصاب وجود دارد ، پژوهش هایی انجام دادند. اندورفین ها موادی شبه مورفینی هستند که درد را تسکین می دهند و موجب می شوند احساس شادابی کنیم . بررسی ها حاکی است که این خواب آورهای طبیعی ، که مغز و دستگاه اعصاب آن را تولید می کنند، هنگامی که یکدیگر را در آغوش می گیریم افزایش می یابند.(Melody Beattie,1987)
Ashley Montague(1971) در کتاب لمس کردن، در خصوص اهمیت پوست انسان چنین اظهارنظر نموده است که ظاهرا در مغز ناحیه ای وجود دارد که در پاسخ به محرک های لمسی رشد می کند. اگر کودکی به فدر کافی لمس نشود قسمتی از مغزش پژمرده می شود و سیستم ایمنی بدن او آسیب می بیند.
بغل شدن در شروع زندگی سبب می شود که ما بتوانیم عشق بورزیم. بچه هایی که بدون بغل شدن بزرگ می شوند در بزرگسالی نمی توانند به دیگران عشق بورزند و ممکن است به افرادی روان دردمند (Psychopath) یا جامعه دردمند(Sociopath) تبدیل شوند یا به شکل بیمارگونه ای رشد کنند.

برای مطالعه مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: روانشناسی کودک , مشاوره تلفنی , مشاوره روانشناسی , مشاوران هیروو ,

موضوعات مرتبط: کودک , ,

امتیاز مطلب : 5

تعداد امتیازدهندگان : 1

مجموع امتیاز : 1

انجام تکالیف فرزندان و مشکلات والدین

پنج شنبه 3 ارديبهشت 1396 ساعت 18:11 | بازدید : 533 | نویسنده : heiroo | ( نظرات )

موضوع انجام تکالیف توسط فرزندان مساله‌ای است که بیشتر والدین باآن درگیر هستند و نمی‌دانند که چگونه می‌توانند به فرزند خود کمک کنند. راهکارهایی که استفاده می‌کنند گاهی نتیجه معکوسی به بار می‌آورد هم والدین و هم فرزندان دچار مشکل می‌شوند. والدین با مشارکت صحیح و مناسب می‌توانند از بروز این مشکلات جلوگیری کنند.

مدت زمان لازم برای انجام تکالیف توسط فرزندتان را بشناسید

مهمترین مطلبی که والدین باید بدانند مدت زمان مفیدی است که برای انجام تکالیف لازم است. این زمان برای سنین مختلف و بسته به شرایط دانش آموز متفاوت است. والدین هم باید شرایط سنی کودک را در نظر داشته باشند بطوری که کودکان و دانش آموزان پایه‌های ابتدایی را مدت زمان زیادی وادار به انجام تکالیف نکنند و هم شرایط دیگر مربوط به دانش آموز را.

صاحبنظران تعلیم و تربیت مدت زمات لازم برای انجام تکالیف را برای بچه‌های کودکستان تا پایه دوم ابتدایی 10 تا 20 دقیقه در هر روز و برای پایه‌های بعدی دوره ابتدایی 30 تا 60 دقیقه پیشنهاد کرده‌اند. بنابراین والدین نباید جهت یادگیری بهتر دانش آموز و با این تصور که هر چه زمان بیشتری صرف مطالعه دانش آموز شود یادگیری او نیز بیشتر خواهد شد مدت زیادی کودک خود را وادار به درس خواندن کنند. مسلما کودک در این مدت زمان اضافی به کارهای دیگری مثل خیالبافی‌های ذهنی مشغول می‌شود.

مسئولیت انجام تکالیف و وظیفه شناسی در این مورد را به او واگذار کنید

برخی از والدین خود را مسئول کامل انجام تکالیف می‌کنند. به صورتی که در مدت انجام تکالیف بالای سر دانش آموز حضور دارند، زمان شروع انجام تکالیف را تعیین می‌کنند و راهنماییهای زائدی ارائه می‌کنند. هر چند لازم است والدین بویژه در سالهای اول دبستان و آمادگی با نظارت خود برنامه‌ریزی و مسئولیت پذیری را به کودک خود آموزش دهند. اما برخی از والدین به اشتباه این مسئولیت را خود بر عهده می‌گیرند بنابراین نمی‌توانند احساس مسئولیت در قبال انجام تکالیف را به کودکان خود یاد دهند. بطوری که اگر یک روز مادر حضور نداشته باشد اصلا به یاد هم نخواهد آورد که باید تکالیفش را انجام دهد.

بنابراین والدین با نظارت مفیدی که بر انجام تکالیف دارند کم کم باید کودکان را مسئولیت پذیر بار آورند. بطوری که در صورت عدم حضور والدین نیز احساس مسئولیت برای انجام تکالیف را داشته باشند. این والدین در سالهای بعدی تحصیل کمتر با مشکل درس نخواندن کودکان خود مواجه می‌شوند. به عبارتی چون والدین نمی‌توانند در تمام دوران تحصیل در انجام تکالیف فرزندان خود نظارت مستقیم داشته باشند با افت تحصیلی آنها مواجه می‌شوند. در حالی که اگر این احساس مسئولیت را از دوران کودکی در کودک شکل داده باشند با مشکلاتی از این قبیل مواجه نخواهند شد.

به روش انجام تکالیف توسط فرزندتان دقت کنید

هر کودکی ممکن است تفاوتهایی در روش انجام تکالیف خود داشته باشد. قبل از اینکه روش خاصی را به آنها القا کنید یا بخواهید آنها را کمک و راهنمایی کنید به روش آنها توجه کنید. ببینید در چه مدت زمان بدون کمک شما می‌تواند تکالیفش را انجام دهد؟ چه اشکالاتی دارد؟ آیا خیالبافی در حین انجام تکالیف دارد؟ آیا مرتبا جای خود را عوض می‌کند؟ آیا در حین انجام تکالیف به کارهای دیگری هم می‌پردازد؟ یا اینکه حواس او به انجام تکالیفش است؟ پاسخ به این سوالها به شما کمک می‌کند.

با معلم فرزندتان صحبت کنید

ارتباطی که با معلم برقرار می‌کنید کمک زیادی می‌تواند به شما کمک کند. با صحبت با او می‌توانید شیوه و روش او را بشناسید و از انتظاری که در مورد نحوه انجام تکالیف دارد مطلع می‌شوید. و بهتر می‌توانید به فرزند خود در انجام تکالیف راهنمایی ارائه کنید. هدف معلم را از انجام تکالیف بشناسید و نقطه ضعفهای فرزند خود را بهتر شناسایی نمایید.

پاسخ ندهید راهنمایی کنید

وقتی فرزندتان از شما کمکی برای انجام تکالیفش می‌خواهد اقدام به دادن پاسخ حاضر و آماده نکنید. بلکه او را راهنمایی کنید تا خودش بتواند به جواب مورد نظر برسد. به این ترتیب شما او را عادت می‌دهید که از تواناییهای خود استفاده کند و خلاق‌تر و فعال‌تر باشد. انجام تکالیف به فرزندتان کمک نخواهد کرد که آنها را بفهمد و از آن اطلاعات استفاده کند و نیز باعث نخواهد شد که وی به تواناییهایش اعتماد کند و دلگرم شود. فعال شدن دانش آموز در انجام تکالیف موجب می‌شود پاسخهایی را که خودش پیدا می‌کند بهتر به خاطر بسپارد تا حفظ پاسخهایی که شما به او داده‌اید.

برنامه ریزی داشته باشید

با کمک فرزند خود یک برنامه منظم برای انجام تکالیف تهیه کنید. برنامه را در یک محل مناسب و در دید او نصب کنید. برای تشویق او به انجام تکالیف می‌توانید در مقابل هر روز که تکلیف آن را به موقع ، خوب و دقیق انجام داده یک علامت بزنید و در آخر هفته اگر توانسته باشد تکالیف خود را خوب انجام دهد و با توجه به تعداد ستاره‌ها جایزه‌ای به او بدهید.

بهتر است جایزه مورد نظر را در همان حین برنامه ریزی معین کنید و در آخر برنامه آن را یادداشت کنید و یا برای کودکان کوچکتر شکل آن را بکشید. به این ترتیب عملکرد کودک دائما در جلوی او قرار دارد و مسئولیت پذیری او نیز تقویت می‌شود. به تدریج می‌توانید تعداد ستاره‌ها را برای دریافت جایزه افزایش دهید. مثلا اگر در آغاز برنامه به ازای هر هفت ستاره می‌توانست جایزه را کسب کند در مراحل بعد به ازای هر 14 ستاره می‌تواند به جایزه مورد نظر برسد.

شرایط مناسب برای انجام تکالیف را مهیا کنید

مکانی ثابت ، ساکت و از لحاظ نور وصدا و حرارت مناسب ضروری است. حتما از یک میز تحریر کمک بگیرید. تلویزیون را خاموش کنید و یا اتاق دیگری برای انجام تکالیف فرزندتان در نظر بگیرید. پخش برنامه‌های تلویزیونی که برای وی جذاب هستند و یا موجب کنجکاوی او می‌شوند حواس او را پرت خواهد کرد.

نتیجه کار را بررسی کنید

زمانی که فرزند شما تکالیف خود را انجام داد حتما در حضور او آنها را بررسی کنید. می‌توانید وقتی برای این کار اختصاص دهید و با کمک خود او تکالیف را بررسی کنید. مثلا میزان اشتباهات او را در رونویسی پیدا کنید و از او بخواهید اقدام به رفع آنها بکند.

برنامه زندگی خود را تنظیم کنید

تنها تنظیم برنامه‌ای منظم برای انجام تکالیف فرزندان کافی نیست. برای زندگی خانواده خود نیز برنامه منظمی داشته باشید. حتی‌الامکان از برنامه‌های فوق برنامه و بدون برنامه‌ریزی قبلی خودداری کنید. مثل مهمانیها و تفریحهای بدون برنامه قبلی و... یا حداقل سعی کنید این برنامه‌ها مقارن با زمان انجام تکالیف فرزندان نباشد. اگرشما یکبار برنامه او را به خاطر برنامه‌های خود به هم بریزید، راه را برای بی‌نظمی او فراهم ساخته‌اید. در کارهای دیگر خود نیز با برنامه و مسئولیت پذیر باشد. تا الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشید. فرزندان تعهد و مسئولیت پذیری را در خانواده و با مشاهده رفتار والدین یاد می‌گیرند.

سخن آخر

یک برنامه خوب و چند توصیه ساده و بکار بستن آنها نتایج مفیدی فراهم می‌آورد و باعث می‌شود که فرزندان شما بهره خوبی از تکالیف منزل خود ببرند. با رعایت این موارد شما توانسته‌اید جلوی مشکلات احتمالی آینده را بگیرید و فرزندانی تربیت کنید که علاوه بر اینکه تکالیف فعلی خود را به خوبی انجام می‌دهند در آینده نیز مستقل و مسئولیت پذیر خواهند بود.

برای مشاهده مطالب بیشتر، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها: مشاوران هیروو , مشاوره تلفنی , مشاوره روانشناسی , روانشناسی نوجوان ,

موضوعات مرتبط: نوجوان , ,